മൃതോത്ഥാനം - ഭാഗം - എട്ട്

മുത്ത്വേ, മുത്ത്വോ, ഒന്നും വേഗം വാടാ, ഉച്ചയൂണു കഴിഞ്ഞു മയങ്ങുകയായിരുന്ന മുത്തു, പതിവില്ലാതെ ശിവന്‍ വിളിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടുണര്‍ന്നു.

എന്താ ശിവാ പതിവില്ലാതെ ഈ സമയത്ത്?

മുത്ത്വോ, പാടത്ത് കെട്ടിയ പശുവിനെ അഴിക്കാന്‍ പോയ തങ്കമ്മയെ പാമ്പു കടിച്ചൂന്നാ തോന്നണേ. നീ ഒന്നു വേഗം വാ.

എന്റെ ദൈവമേ, എനിക്ക് കഷ്ട കാലം തീരില്ലാന്നുണ്ടോ, ആത്മഗതമായി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് മുത്തു ചാടിയെഴുന്നേറ്റു, പിന്നെ ശിവനേയും കൂട്ടി ഒരോട്ടമായിരുന്നു.

കൂടി നിന്നിരുന്ന ആളുകള്‍ മുത്തുവിനെ കണ്ടപ്പോള്‍ വഴിയൊതുങ്ങി നിന്നു.

തങ്കമ്മയുടെ ശരീരം നീലച്ചിരുന്നു. വായില്‍ നിന്നും നുരയും പതയും ഒഴുകുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു. തങ്കമ്മയുടെ അടുത്ത് മുത്തു ഇരുന്നു. മൂക്കില്‍ വിരല്‍ ചേര്‍ത്തു ശ്വാസഗതി പരിശോദിച്ചു. പിന്നെ നിര്‍വ്വികാരനായി കൂടി നില്‍ക്കുന്നവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവള്‍ പോയി. ഞങ്ങളെ തനിച്ചാക്കി അവള്‍ പോയി. 

സ്നേഹിക്കുന്നവരെല്ലാം തന്നെ എന്നെ വിട്ടുപോകുന്നത് എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇതാദ്യമായിട്ടല്ലല്ലോ!

മുത്തു, തങ്കമ്മയുടെ ശവം എടുത്ത് ചുമലില്‍ ഇട്ടു. പിന്നെ പാടവരമ്പിലൂടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. കൂടി നിന്നിരുന്ന ജനങ്ങളും. ഇതിനിടയില്‍ ആരോ ചിലര്‍ ശിവന്‍ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് സുനിലിനെ വിവരം അറിയിക്കാനും, ചിലര്‍ കോടിയും, നാളികേരവും, നെല്ലും, ചന്ദനതിരിയും മറ്റും വാങ്ങുവാനും പോയി.

മുത്തു വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴേക്കും, ആരെല്ലാമോ ചേര്‍ന്ന്, വാഴയിലവെട്ടി ഉമ്മറത്ത് വിരിച്ചിരുന്നു. മുത്തു ശവം വാഴയിലയില്‍ കിടത്തി. തോര്‍ത്ത് മുണ്ടെടുത്ത് തങ്കമ്മയുടേ കടവായിലൂടെ ഒഴുകിയിരുന്ന പതയും, നുരയും മുത്തു ഒപ്പി. പിന്നെ തങ്കമ്മയുടേ മുഖം മൊത്തത്തില്‍ തുടച്ച് വൃത്തിയാക്കി. ശിവന്‍ മുത്തുവിന്റെ കൂടെ തന്നെ നിന്നു.  അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും, കോടിമുണ്ടും, മറ്റും വാങ്ങുവാന്‍ പോയിരുന്നവര്‍ വന്നു. ശവത്തിനു കോടി പുതച്ചു, തലക്കില്‍ എരിയുന്ന നിലവിളക്കും, തിരിയിട്ട് കത്തിച്ച നാളികേരമുറികളും. ഇടങ്ങഴിയില്‍ നെല്ലും, ചന്ദനതിരിയും.

ആളുകള്‍ ഒറ്റക്കായും ഇരട്ടക്കായും വന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു. സ്ത്രീജനങ്ങള്‍ വീടിന്റെ പിന്‍വശത്ത്, കൂട്ടം കൂടി നിന്നു. ചിലരാകട്ടെ ശവത്തിന്നരികില്‍ ഇരുന്ന് എണ്ണിപെറുക്കി കരയാനും.

സുനിലിന്റെ അലമുറയിട്ടുള്ള കരച്ചില്‍ ദൂരെ നിന്നു കേള്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ തന്നെ, എണ്ണിപെറുക്കി കരഞ്ഞിരുന്ന സ്ത്രീകളുടെ കരച്ചില്‍ ഉച്ചത്തിലായി. കൂടി നില്‍ക്കുന്ന ആളുകളുടെ ഇടയിലൂടെ അലമുറയിട്ട് സുനില്‍ അമ്മയുടെ ശരീരത്തിന്നടുത്തിരുന്നു. പിന്നെ ശരീരത്തിലേക്ക് വീണു,  അലറികരഞ്ഞുകൊണ്ടവന്‍  അമ്മയുടെ മുഖത്ത് തെരു തെരെ ഉമ്മകൾ വച്ചു.

അമ്മേ, ഇനി ഞങ്ങള്‍ക്കാരുണ്ട്? അച്ഛനേം, എന്നേം, തനിച്ചാക്കിയിട്ട് എന്തിനാ അമ്മേ പോയത് എന്നെല്ലാമുള്ള അവന്റെ ചോദ്യങ്ങള്‍ അവിടെ കൂടിനില്‍ക്കുന്നവരുടെ കണ്ണുകളെ ഈറനണിയിച്ചു.

ശിവനും, മറ്റുള്ളവരും അല്പം മാറി നിന്ന് കാര്യങ്ങള്‍ ചര്‍ച്ചചെയ്തതിനു ശേഷം, മുറ്റത്ത് ബീഡിയും വലിച്ചു നില്‍ക്കുകയായിരുന്ന മുത്തുവിന്റെ അരികിലേക്ക് ചെന്നു. മുത്ത്വോ, വിഷം തീണ്ടിയതല്ലെ, കൂടുതല്‍ വച്ചിരിക്കേണ്ട. നമുക്ക് ശരീരം വേഗം തന്നെ അടക്കാം. നാട്ടുകാരെല്ലാം വന്നു കഴിഞ്ഞല്ലോ. തങ്കമ്മക്കങ്ങിനെ പറയാന്‍ ബന്ധുക്കളുമില്ല. നമുക്ക് ശരീരം ശ്മശാനത്തിലേക്കെടുത്താലോ?

ആയിക്കോട്ടെ. വച്ചിരുന്നാല്‍ അവള്‍ എഴുന്നേറ്റ് വരികയൊന്നുമില്ലല്ലോ.

ശിവന്‍ പറഞ്ഞ് വിട്ടിരുന്നവര്‍, അപ്പോഴേക്കും ശവമഞ്ചവുമായി എത്തികഴിഞ്ഞിരുന്നു. ശവമഞ്ചം ശരീരത്തിനടുത്ത് വച്ചു. സുനില്‍ ശവശരീരത്തിലെക്ക് കിടന്ന് പൊട്ടികരഞ്ഞു. ശിവനും, മറ്റുള്ളവരും, ചേര്‍ന്ന് സുനിലിനെ പിടിച്ചെഴുന്നേല്‍പ്പിച്ചു. കുതറുന്ന അവനെ, അവന്റെ സ്നേഹിതന്‍മാര്‍ ചേര്‍ന്ന് ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു.

മുത്തുവേ, ശവമെടുക്കാന്‍ പോകുന്നു. അവസാനമായി കാണാം.

മുത്തു, മുറ്റത്തുനിന്നും കയറി വന്നു. ചുമലില്‍ ഇട്ടിരുന്ന തോര്‍ത്ത്കൊണ്ട് തങ്കമ്മയുടെ മുഖം ഒന്നുകൂടെ തുടച്ച് വൃത്തിയാക്കി. അകത്തുപോയി, അവളുടെ സിന്ദൂരചെപ്പുമായി വന്ന്, നെറുകയില്‍ സിന്ദൂരം തൊട്ടു, ഒപ്പം നെറ്റിയില്‍ വട്ടത്തില്‍ ഒരു വലിയ വട്ട പൊട്ടും. കുനിഞ്ഞിരുന്നു മുത്തു തങ്കമ്മയുടെ ഇരുകവിളത്തും ചുംബിച്ചു. സുനിലിന്റെ കരച്ചില്‍ ഉച്ചത്തിലായി. നിറഞ്ഞ കണ്ണുകള്‍ തോര്‍ത്തുമുണ്ടിനാല്‍ തുടച്ച് മുത്തു എഴുന്നേറ്റു. സുനിലിനെ തന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു. രണ്ടു പേരും പൊട്ടികരഞ്ഞു.

ശിവനും മറ്റു രണ്ടുമൂന്ന് പേരും ചേര്‍ന്ന് ശവശരീരത്തിന്റെ മുഖം മൂടി, ശവശരീരം കൂട്ടി കെട്ടിയതിനുശേഷം മഞ്ചത്തിലേക്ക് കയറ്റി.

തലവശത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം മുത്തുവും, സുനിലും ചുമന്നു, പിന്നില്‍ ശിവനും, വാസുവും. നിശബ്ദമായി ആ ശവയാത്ര മുറ്റത്തു നിന്നും വഴിയിലേക്കിറങ്ങി പാടവരമ്പിലൂടെ ശ്മശാനം ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി, പിന്നാലെ നാട്ടുകാരായ പുരുഷന്മാരും.

ശ്മശാനത്തില്‍ ചെന്ന്  ശവം താഴെയിറക്കി വച്ചു.  ചിതയും മറ്റും അപ്പോഴേക്കും കൂട്ടിയിരുന്നു. അടുത്തുള്ള കുളത്തില്‍ പോയി, മുത്തുവും, സുനിലും മുങ്ങികുളിച്ച് ഈറനുടുത്തു വന്നു. ശവം ചിതയിലേക്ക് വക്കുന്നതിനു മുന്‍പ് അന്ത്യനമസ്കാരം ചെയ്യാനുള്ളവര്‍ക്ക് ചെയ്യാം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍, ആദ്യം മുത്തുവും, പിന്നാലെ സുനിലും, നാട്ടുകാരില്‍ ചിലരും, തങ്കമ്മയുടെ കാല്‍ക്കല്‍ ഊഴമനുസരിച്ച് നമസ്കരിച്ചെഴുന്നേറ്റ് മാറി.

ശവം ചിതയിലേക്ക് വച്ചു.  മുകളിലായി പിന്നേയും വിറകുകൾ അടുക്കി.  ചിതക്ക് ചുറ്റും, ഓട്ടകുത്തിയ കുടത്തില്‍ വെള്ളവുമായി സുനില്‍ മൂന്നു തവണ പ്രദക്ഷിണം ചെയ്തു. കുടം പുറകിലേക്കെറിഞ്ഞുടച്ചു.  കത്തിച്ചുതന്ന വിറകുകൊള്ളികൊണ്ട് സുനില്‍ ചിതക്ക് തീ കൊളുത്തി. ചിത ആളിക്കത്തുതിന്നൊപ്പം തന്നെ പച്ചമാംസം കരിയുന്നതിന്റെ ഗന്ധം ചുറ്റുപാടും പരക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ഇടക്കിടെ തലച്ചോര്‍ പൊട്ടിതെറിക്കുന്നതിന്റെ ശബ്ദവും. ആളുകള്‍ മുത്തുവിനോടും, സുനിലിനോടും മറ്റും യാത്രപറഞ്ഞ് പിരിഞ്ഞു. അല്പം സമയത്തിനു ശേഷം,  മുത്തുവും, സുനിലും, ശിവനും, വാസുവും, ശ്മശാനത്തില്‍ നിന്നുമിറങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.

വീടെത്തിയപ്പോള്‍, ശിവന്റെ ഭാര്യ ദേവകി വിളക്കെല്ലാം തെളിയിച്ചിരുന്നു. കിണറ്റില്‍ കരയില്‍ കുളിച്ച്, ഈറന്‍ മാറ്റി മുത്തുവും, സുനിലും വീട്ടില്‍ കയറി.

ദേവകിയമ്മ, ചൂടുകട്ടന്‍ കാപ്പി പകര്‍ന്ന് മുത്തുവിനും, ശിവനും നല്‍കി. കാപ്പി കുടിച്ചിരിക്കുന്നതിനിടെ ശിവന്‍ പറഞ്ഞു, ഓരോന്നോര്‍ത്ത് നീ മനസ്സു വിഷമിക്കണ്ട മുത്തു, ഒക്കെ ശരിയാകും. ഒന്നില്ലെങ്കിലും നിനക്ക് തെങ്ങടിച്ചാല്‍ പന വീഴുന്ന, നിന്നേക്കാളും ഭംഗിയായി എല്ലാ‍ പണികളും ചെയ്യുന്ന ഒരു മകനില്ലെ? എന്റെ കാര്യം നോക്കൂ. നാളെ ഞങ്ങള്‍ക്ക് വായ്ക്കരി വിടാന്‍ പോലും ആരുമില്ല.

അതെ, ഇനി അവന്‍ മാത്രമാ എനിക്കൊരു തുണ. അകത്ത് പായില്‍ കിടന്ന് ഏങ്ങലടിച്ചു കരയുകയായിരുന്ന സുനിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് അവന്റെ അരികിലായിരുന്നുകൊണ്ട് മുത്തു സുനിലിന്റെ നെറ്റിയില്‍ മെല്ലെ തലോടി. നിനക്കിനി, ഞാനും, എനിക്കു നീയും മാത്രം മോനെ.

അച്ഛന്റെ കൈകള്‍ തന്റെ നെഞ്ചില്‍ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് സുനില്‍ വിങ്ങിപൊട്ടി.

തുടരും...